Resovia Sacra, 2020, Tom 27
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/35932
Przeglądaj
Przeglądaj Resovia Sacra, 2020, Tom 27 wg Data wydania
Teraz wyświetlane 1 - 20 z 33
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Liturgia domowa jako realizacja biblijnych zasad życia rodzinnegoJaniec, Zdzisław (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Podjęty temat artykułu: Liturgia domowa jako realizacja biblijnych zasad życia rodzinnego jest ciągle aktualny i zasadny. Dotyczy on kultu Boga w liturgii domowej i rodziny chrześcijańskiej żyjącej według biblijnych zasad. Problem niniejszego studium streszcza się w pytaniu: na ile liturgia domowa ułatwia i inspiruje do realizowania zasad życia rodzinnego zawartych w Biblii? By na nie odpowiedzieć, rozprawę ustrukturyzowano w dwie części: zasady życia rodzinnego w Piśmie Świętym (1) i liturgia domowa (2). Przeprowadzone analizy teologiczno-biblijno-liturgiczne doprowadziły do osiągnięcia zamierzonego celu w postaci konkretnych wniosków. Opracowanie pokazało, iż należy (szczególnie w obecnym czasie trwającej pandemii) bardziej dowartościować i docenić liturgię domową, która sprzyja realizacji zasad życia rodzinnego zawartych w Dekalogu i Biblii. Przedstawione konkluzje artykułu świadczą o jego oryginalności i inspirują do dalszych poszukiwań badawczych w omawianej tematyce.Pozycja Sakrament chrztu w świetle uchwał Synodu Diecezji RzeszowskiejStory, Marek (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)A diocesan synod should be convened when deemed necessary by the diocesan bishop. In the Diocese of Rzeszów, which was set up in 1992 by Pope John Paul II, the synod was announced on November 21, 1998. The first session of the Synod of the Diocese of Rzeszów took place on March 24, 1999 and the solemn closure meeting on November 20, 2004. In a decree issued on that day, Kazimierz Górny, the Bishop of the Diocese of Rzeszów, approved the resolutions and announced them as the diocesan particular law. The resolutions of the synod became effective on January 19, 2005. The following article presents the rules of the particular law in regard to celebrating the sacrament of baptism, which is the “gate” to other sacraments, in the parishes of the Diocese of Rzeszów. The Church, which safeguards the deposit of sacraments, has the right to formulate the rules of their valid and respectful celebration. The author of this article discusses matters related to the baptism of children as well as adults. The article presents aspects related to the minister of the sacrament, parents and godparents, as well as the time and place of the celebration of baptism. It also refers to the “Instruction on celebrating the sacrament of baptism” which includes a lot of practical advice and pastoral suggestions for the ministers in order for the celebration of this sacrament to have influence on the formation of the religious life of the child’s parents, godparents and other related people. Following the common law norms, the Synod of the Diocese of Rzeszów highlights that priests should often remind their believers, both in the church and during the catechesis, about the meaning of this sacrament. It is necessary for salvation; through it the human being is freed from their sins and thus receives the dignity of the Child of God, becomes similar to Christ and gets included into the Catholic Church community. Priests should faithfully observe the liturgical regulations which set forth the way in which baptism should be celebrated, and respectfully treat other canonical norms. They are responsible for the correct documentation of this celebration by making a mandatory note in the parish book of the baptized.Pozycja Wartość tradycji w dialogu z współczesnościąCzupryk, Rafał (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Człowiek współczesny, chcąc określić swoje miejsce w czasie, potrzebuje więzi i ciągłości, potrzebuje pamięci i wiedzy o dziedzictwie przeszłości. Siłą twórczej świadomości, dzięki której bez lęku może wychylić się ku przyszłości, jest tradycja. Tradycja jest zjawiskiem dynamicznym, tzn. nie dziedziczy się jej jako czegoś gotowego, już wypracowanego. Chcąc ją „mieć”, trzeba kształtować ją z wielkim trudem, a nawet „pielęgnować”. Wobec przeszłości trzeba przyjąć postawę szacunku, uznania, a jak trzeba, to i zachwytu lub ocenić ją krytycznie. Wówczas trzeba przeżyć ją „jakby na nowo”, wyprowadzając wnioski dla teraźniejszości i przyszłości. Pamięć wspiera świadomość w wyborze tego, co tradycja przekazuje z pokolenia na pokolenie. A przekazuje zasadniczo nadzieję, która ożywia ludzkie pragnienia w dążeniu do celów dobrych i wzniosłych. Pamięć ludzkości, to pamięć o człowieczeństwie, to świadomość o tym, kim jest człowiek w obliczu swych ograniczeń i możliwości. Chcąc odnowić pamięć ludzkości, warto współcześnie podjąć trud poszukiwania sposobu na ożywienie twórczego dialogu tradycji z teraźniejszością. Tradycja, powiązana z dziedzictwem kulturowym, wyraża się w kulturze określonego społeczeństwa i procesie socjalizacji jego członków. Ceniona i pielęgnowana przez wspólnotę, zabezpiecza ją samą: chroni przed sprzeniewierzeniem się wypracowanemu przez pokolenia kulturowemu dziedzictwu; utrwala tożsamość i wolność wspólnoty; motywuje do działań szlachetnych w duchu postaw braterskich i solidarnych.Pozycja Andrzej Mazan, Pedagogia Związku Sodalicji Mariańskich uczniów szkół średnich w Polsce w latach 1919-1939, Łomianki 2013, ss. 200, ISBN 978-83-938374-0-3.Jaworski, Piotr (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Pozycja Autorytet papieża Jana Pawła II na Forum Krzyż – Tradycja. Liturgia. Kultura. Wstęp do zagadnieniaJanowiec, Natalia (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Nauczanie Jana Pawła II obecne jest w wielu mediach masowych przywołujących treści przez niego sygnowane. Jego osoba, traktowana przez wielu chrześcijan jako autorytet, pojawiała się w dyskursie mediów internetowych takich jak np. fora o tematyce katolickiej. Jednym z nich jest polskie Forum Krzyż ‒ Tradycja. Liturgia. Kultura. W artykule tym przedstawiono wyniki wybranych treści odnoszących się do kwestii eutanazji, aborcji i relacji społecznych. Wspomniane badanie wykonano za pomocą jakościowej analizy zawartości odnoszących się bezpośrednio do podejmowanych przez uczestników przywoływanego forum.Pozycja Apostola Apostolorum. Maria Magdalena w nauczaniu ojców KościołaKrawczyk, Michał (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Papież Franciszek, ogłaszając swoją decyzję o podniesieniu do rangi święta obchodów liturgicznych dedykowanych Marii Magdalenie, chciał przypomnieć o tej wyjątkowej postaci w historii Kościoła, której przykład życia emanuje także na obecną wspólnotę. Jest to również okazja do wyjaśnienia nieporozumień związanych z jej życiem. Jest to możliwe po zapoznaniu się z nauczaniem ojców Kościoła Zachodniego odnoszącym się do św. Marii Magdaleny i jej wyjątkowej misji jako „apostołki Apostołów”.Pozycja Universalismo del peccato e missione dello Spirito Santo alla luce dell’enciclica di San Giovanni Paolo II “Dominum et Vivificantem”Kopiec, Maksym Adam (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Sin and its consequences are present in life of every human being. However, the awareness of sin in contemporary world has decreased significantly, both in its individual and social dimensions. That is why this article intends to outline main ideas of the papal teaching about sin and salvific role of the Holy Spirit. Looking into the nature of sin, John Paul II describes it in the light of salvific work of Christ as well as work of the Holy Spirit in the heart of each man and woman. At the core of the sin of crucifixion of Jesus lies rejection of His mission whereas the sin against the Holy Spirit presupposes a radical refusal to be converted and therefore to accept forgiveness offered by God. In this difficult situation the Holy Spirit comes with an offer of the remission of sins. For this action to be successful it is necessary to recognize sin in one’s conscience. That is why the mission of the Holy Spirit consists in convincing of sin, righteousness and judgment. The Pope points out that Jesus Christ’s salvific work encompasses somehow every single human sin. The Holy Spirit reveals in man’s heart economy of God’s love which invites to conversion.Pozycja Munus docendi biskupa diecezjalnego w prawodawstwie posoborowymKrauz, Kacper (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Artykuł ma na celu ukazanie munus docendi, czyli zadania nauczania biskupa diecezjalnego, który pełni ważną rolę biskupów diecezjalnych w Kościele. Wraz z konsekracją zostaje nałożony na biskupów obowiązek wypełniania zadania nauczania, uświęcania i rządzenia. Biskup diecezjalny zadanie nauczania powinien wykonywać osobiście, a także koordynować jego realizację przez swoich współpracowników, którzy wspierają go w głoszeniu Słowa Bożego. W artykule została zwrócona uwaga na przedmiot i styl przepowiadania oraz sposoby przekazywania Słowa Bożego. Biskup diecezjalny poza osobistym głoszeniem ma również troszczyć się o innych głosicieli doktryny Kościoła. Ukazane zostały kompetencje oraz relacje biskupa diecezjalnego w stosunku do duchowieństwa, wiernych świeckich, nauczania katechetycznego, szkół, uniwersytetów katolickich, uniwersytetów i fakultetów kościelnych, środków społecznego przekazu oraz teologów. Biskupi są autentycznymi nauczycielami i, co warto podkreślić, pozostają tylko narzędziem w ręku Boga, powołanym do nauczania Słowa Bożego. Głoszone Słowo Boże musi być dostosowane do aktualnych problemów ludzi, środowiska i kultury. Słowo Boże biskup musi również wprowadzać w swoje życie, gdyż przez jego świadectwo głoszona Ewangelia zyskuje na wartości. Przedmiotem przepowiadania biskupa diecezjalnego ma być cały depozyt wiary. Biskup diecezjalny ma przekazywać Ewangelię wszystkim wiernym zarówno wierzącym jak i niewierzącym oraz tym, którzy odeszli od praktyki i wiary religijnej.Pozycja Relacje, które łączą i trwają – od wspólnot wirtualnych do realnychCzupryk, Rafał (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Człowiek jest ze swej natury bytem społecznym, wspólnotowym – spełnia się w relacjach z innymi. Nie może w pełni rozwinąć się jako człowiek – a więc intelektualnie, moralnie, twórczo – bez społeczności innych osób. W tym aspekcie kwestia „wspólnoty” znalazła omówienie w przygotowanym przez Papieża Franciszka Orędziu na 53. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu: «Wszyscy tworzymy jedno» (Ef 4, 25). Od wirtualnych wspólnot społecznościowych do wspólnot ludzkich (2019). W dokumencie Papież odniósł się do kulturotwórczej roli mediów. Wśród ogólnych spostrzeżeń znalazły się cenne inspiracje wychowawcze. W ocenie Franciszka być prawdziwie człowiekiem, prawdziwie osobą, można tylko utrzymując relacje z innymi, skierowując ku innym swoje oblicze. Dlatego miarą wirtualnych wspólnot społecznościowych jest relacja oparta na komunii osób, gdzie każdy wzrasta w swoim człowieczeństwie i autentycznie humanizuje się poprzez spotkanie z innymi.Pozycja Katrina Shawver, Henry: a Polish Swimmer’s True Story of Friendship from Auschwitz to America, Ribbon Falls Press, Phoenix, Arizona 2017, pp. 328, ISBN 978-1-7345729-7-1Nabożny, Marcin (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Pozycja Dominanty ukraińskiego nacjonalizmu. Rozważania wokół książki Wiktora Poliszczuka, Ideologia nacjonalizmu ukraińskiego, Wstęp B. Grott, Kraków 2020, ss. 282.Pomarańska, Renata (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Pozycja Krzysztof Siwek, „Powstał prorok jak ogień” (Syr 48,1). Droga Eliasza (Biblijni Bohaterowie Wiary 1), Wydawnictwo Naukowe Collegium Bobolanum, Warszawa 2020, ss. 384, ISBN 978-83-952410-8-6Kubiś, Adam (1976- ) (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Pozycja Paweł Gawron, Ks. Jerzy Popiełuszko – świadek Bożego Miłosierdzia. Rozważania na trzecie piątki miesiąca, Wydawnictwo Św. Stanisława BM, Kraków 2018, ss. 120, ISBN 978-83-7422-902-9.Szczecina, Grzegorz Kamil (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Pozycja Sprawozdanie z działalności Redakcji Studiów Teologiczno-Filozoficznych Diecezji Rzeszowskiej „Resovia Sacra” za lata 2013-2020Nabożny, Marcin (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Pozycja Ksiądz dr Józef Depowski (1879-1939) – kapłan lwowskiej archidiecezji ormiańskiej, nauczyciel, wychowawca i społecznikKrzyżowski, Tomasz (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Józef Depowski was born on 29 November 1879 in Ropczyce in a family of farmers, in 1899 he graduated the classical gymnasium in Rzeszów and began studies of philosophy, theology and spiritual formation in the Theological Seminary in Tarnów, which he was obliged to abandon due to health problems. From 1907-1916 he studied in the Faculty of Theology and Philosophy of the Swiss University of Fribourg, where in 1912 he defended his doctoral thesis on the subject of the history of art. In 1912 he became incardinated to the Armenian Catholic Archdiocese of Lviv and in 1913 he took holy orders. After his return to Galicia he undertook the job of a teacher and a catechizer in the gymnasiums in Zamość (1916-1917) and in Ropczyce (1923-1930). He was a teacher and an educator of the youth, he taught several subjects in secondary schools, he served as the headmaster of a gymnasium, the chaplain of a nursery, he was a spiritual leader, the pastoral minister of workers, the initiator of social undertakings, the author of scientific publications. From 1936-1939 he was the administrator the Armenian parish in Tyśmienica. He passed away on 8 November 1939 in Ropczyce, where he was also buried.Pozycja Ks. Teofil Lewicki (1875-1952)Walicki, Bartosz (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Ks. Teofil Lewicki urodził się 10 października 1879 r. w Laszkach Murowanych. Był absolwentem Gimnazjum w Sanoku. Przygotowanie do kapłaństwa odbył w Seminarium Duchownym w Przemyślu. Sakrament święceń przyjął 31 stycznia 1899 r. Pracował jako wikariusz w Wesołej (1899-1902), Stojańcach (1902-1903), Laszkach (1903-1904), Rakszawie (1904) i Łące (1904-1910). W roku 1911 został zamianowany proboszczem parafii w Trzebosi. W roku 1922 zamianowano go wicedziekanem sokołowskim. Prócz zwykłej pracy duszpasterskiej zajął się renowacją kościoła i zaangażował w działalność społeczną. Przeszedł na emeryturę w roku 1945. Zmarł 21 września 1952 r.Pozycja Reklama handlowa na łamach lwowskiej „Gazety Kościelnej” w okresie od 1900 do 1939 r. (na przykładzie wybranych roczników)Przywara, Agnieszka (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Reklama towarzyszy człowiekowi od bardzo dawna. Początkowo w formie pozapiśmienniczej, polegającej na ustnym zachwalaniu towarów i usług z czasem przekształciła się we wszechobecne medium. Największy rozwój reklamy przypada na przełom XIX i XX wieku, wraz z upowszechnieniem się prasy. Praktycznie w każdym czasopiśmie, niezależnie od profilu, reklama znajdowała swoje miejsce. Również w wychodzącej we Lwowie w latach 1893-1939 „Gazecie Kościelnej” można odnaleźć liczne inseraty reklamowe. Głównie dotyczyły one usług i artykułów związanych z tematyką czasopisma, czyli skierowane były do duchowieństwa. Z czasem na łamach lwowskiego tygodnika zaczęły się pojawiać także reklamy dotyczące innych branż niezwiązanych z profilem pisma, znajdujące odbiorców również wśród czytelników świeckich. Analiza ogłoszeń reklamowych zamieszczonych na łamach „Gazety Kościelnej” w latach 1900-1939 pozwoliła na prześledzenie nie tylko zmian rodzaju publikowanych anonsów, ale także tego, do jakiej grupy docelowej mogły być kierowane.Pozycja The Włocławek Period of Fr. Stefan Wyszyński’s Pastoral Ministry: Youth and the Seminary Formation for the Priesthood (Part 1)Ficek, Ryszard (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)The article’s subject examines the youth period and the process of Stefan Wyszyński’s seminary formation. The above paper’s primary research goal is to display Wyszyński’s early life in the context of Poland’s socio-political status quo at that time. Therefore, the source materials’ interpretation focuses on exposing the role and significance of this time for the entire future ministry of Fr. Stefan Wyszyński, so important both for the Church and the Polish nation. The exploration of the above research is based on the analysis of source texts using the historical method in order to reconstruct historical facts and their reinterpretation by the inductive-deductive method. According to the author of this study, the upbringing in the family home, the period of youth, as well as the seminary formation were a kind of testing ground, where Stefan Wyszyński could gain the pastoral experience necessary for his future activity as a priest, ordinary of the Lublin diocese, and, later, the Archdiocese of Gniezno and Warszawa and the Primate of Poland.Pozycja Waltera Kaspera propozycja odnowy KościołaKornek, Tomasz (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Temat kryzysu Kościoła i łącząca się z nim kwestia odnowy stale powraca. Współczesny świat i społeczeństwo domagają się uzasadnienia obecności Kościoła we wszystkich sferach życia. Niemiecki teolog, podejmując refleksję nad tą problematyką, czyni to w sposób uporządkowany, twórczy i pozytywny. Autor artykułu, analizując myśl W. Kaspera, bazuje głównie na dwóch pozycjach Die Kirche Jesu Christi. Schriften zur Ekklesiologie I oraz Kościół Katolicki. Istota, rzeczywistość, posłannictwo. W prezentowanym artykule autor, wychodząc od tekstów teologa z Tübingen, opisuje współczesne społeczeństwo i świat w którym znajduje się Kościół. Następnie omawia pięć dróg dla Kościoła przyszłości, który powinien być: (1) zdecydowany, (2) otwarty, (3) współodpowiedzialny, (4) ekumeniczny, (5) zaangażowany społecznie.Pozycja Wizerunki i kult Matki Pięknej Miłości w kościołach polskichGalanciak, Dawid (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)Rozwijający się kult Matki Pięknej Miłości związany jest z miejscami kultu i wizerunkami Maryi. Artykuł opisuje historię i współczesność kultu maryjnego związanego z tytułem Matki Pięknej Miłości. Odnosi się do tytułowanych w ten sposób wizerunków Madonny znajdujących się w katedrach, kościołach i kaplicach. Miejscami kultu Matki Pięknej Miłości w Polsce są: Bydgoszcz, Łomża, Polańczyk, Sadowie, Warszawa-Tarchomin, Skrzyńsko, Domaniewice, Proszówki oraz inne miejsca.

