Przeglądaj wg Autor "Bider, Marcin"

Teraz wyświetlane 1 - 6 z 6

Cofnięcie upoważnienia („missio canonica”) do nauczania religii w szkole według Kodeksu Prawa Kanonicznego
Bider, Marcin (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Siedleckiej im. Jana Pawła II, 2016)
The teaching of the Catholic religion in Polish schools is subject to the competent ecclesiastical authority. In the diocese the issues related to the teaching of religion are subject to the diocesan Bishop or and others who, even if only temporarily, are placed in charge of some particular church or a community equivalent to it. The right to appoint or approve teachers of religion in polish schools belongs to the local Ordinary. The application of authorization of religion teacher to teach religion belongs to the pastor of the parish in which the school is situated. Granted authorization also called „missio canonica” authorizes the school authority to sign a contract of employment with the religion teacher. In some cases canonical mission may be withdrawn as a result of resignation, transfer or removal or deprivation. The loss of the canonical mission entails the removal of religious teacher from his position. The local Ordinary may withdraw granted canonical mission in certain cases by ecclesiastical law. The church authorities shall imme diately notify the school principal of the fact withdrawal of the canonical mission.
Nauczanie prawa kanonicznego w Wyższym Seminarium Duchownym diecezji siedleckiej w latach 1918-2018. Zarys problematyki
Bider, Marcin (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Siedleckiej im. Jana Pawła II, 2018)
The subject of the scientific article is the teaching of canon law in the Major Seminary of the diocese of Siedlce in the years 1918-2018. The author uses the historical-legal and dogmatic-legal method. The author analyzes the teaching of canon law in the context of intellectual and pastoral formation, which are involved in the preparation of the candidates for the ordination of the presbyterate. The study of the canon law has always been one of the basis for the priesthood’s instrumentarium. The author analyzes the norms of canon law, which form the basis for the teaching of the canon law in the Siedlce seminary, presents scientific profiles of seminar lecturers, textbooks and didactics. The teaching of the canon law was based in 1917 on the Codex Iuris Canonici, and from 1983 on the Code of Canon Law, whose norms are interpreted in the light of the ecclesiology of the Vaticanum Secundum.
Pozasakramentalna praktyka wyjawiania myśli w źródłach wczesnego monastycyzmu bizantyjskiego. Wybrane zagadnienia w ujęciu teologiczno-prawnym
Bider, Marcin (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2021)
Artykuł zawiera analizę pozasakramentalnej praktyka wyjawiania myśli z posłuszeństwa mistrzowi w źródłach wczesnego monastycyzmu bizantyjskiego powstałych od świętego Bazylego Wielkiego do świętego Jana Klimaka. Artykuł ma charakter naukowy i powstał przy zastosowaniu metody teologiczno-prawnej. Przedmiotem wyjawiania myśli są namiętności sktalogowane przez Ewagriusza z Pontu. Praktyka została uregulowana w niektórych typikach monasterów bizantyjskich oraz w Regule świętego Benedykta.
Utrum sexus femineus impediat ordinis susceptionem. Niezdolność kobiet do przyjęcia święceń diakonatu w Kościele łacińskim w ujęciu historyczno-prawnym
Bider, Marcin (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Siedleckiej im. Jana Pawła II, 2017)
Celem artykułu jest ukazanie w ujęciu historyczno-prawnym stanu toczącej się dyskusji wśród teologów i kanonistów na temat dopuszczalności kobiet do przyjmowania święceń diakonatu w kontekście kan. 1024 KPK. Artykuł ma charakter naukowy i powstał przy zastosowaniu metody historyczno-prawnej oraz dogmatyczno-prawnej. Prawodawca w tenorze kan. 1024 KPK postanowił, że jedynie mężczyzna ochrzczony może zostać ważnie dopuszczony do przyjęcia sacra ordinato. Przez termin sacra ordinatio należy rozmieć sakrament święceń wszystkich stopni (episkopat, prezbiterat i diakonat). Kobiety mogłyby zostać dopuszczone do święceń diakonatu, ponieważ nie stanowi stopnia kapłaństwa Chrystusa. Mogłoby się to dokonać przy obecnym stanie prawnym na drodze abrogacji kan. 1024 KPK lub wydania przez Stolicę Apostolską indultu. Ocena kanonicznych implikacji dopuszczenia kobiet do diakonatu uzależniona jest od historycznej i teologicznej oceny zachowanych źródeł świadczących o istnieniu w starożytności i średniowieczu praktyki ordynowania diakonis. Cel artykułu został osiągnięty tylko w części, ponieważ tocząca się dyskusja nie została jeszcze zamknięta, a fragmentaryczność zachowanych źródeł nie pozwala na postawienie końcowych tez.
Zakaz wstępu kobiet (ἄβατον) na górę Athos w bizantyjskim prawie kanonicznym (IX-XIX w.). Studium historyczno-prawne
Bider, Marcin (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2023)
Celem tego artykułu jest przeanalizowanie historycznej genezy zakazu wstępu kobiet na górę Athos w źródłach bizantyjskiego prawa kanonicznego (IX XIX w.). Autor stawia hipotezę, że zakaz ten zasadniczo wyrósł z immunitetów podatkowych udzielanych mnichom przez cesarzy bizantyjskich (IX-XI w.). Początkowo zakaz ten dotyczył wszystkiego co żeńskie, a dopiero później zakazem tym objęto kobiety. Historycznie wprowadzenie tego zakazu miało związek z obecnością pasterskich rodzin wołoskich z kobietami na górze Athos, z którymi mnisi łamali wstrzemięźliwość seksualną. Początkowo ἄβατον miał charakter prawa zwyczajowego, a dopiero później został przyjęty przez prawo pozytywne. Źródła prawa w okresie panowania tureckiego nie wspominały już więcej expressis verbis o zakazie wstępu kobiet na górę Athos, ponieważ nie dochodziło najwidoczniej w tym okresie do poważniejszych naruszeń tego zakazu.
Źródła unormowań prawnych życia anachoreckiego w pismach Ewagriusza z Pontu w świetle późniejszej recepcji tych norm
Bider, Marcin (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2022)
Artykuł stanowi analizę norm prawnych życia anachoretycznego w pismach Ewagriusza Pontyjskiego w świetle późniejszej recepcji tych unormowań. Artykuł ma charakter naukowy i został napisany z wykorzystaniem metody historycznoprawnej. Bizantyjskie prawodawstwo monastyczne, koncentrujące się na cenobityzmie, jedynie pośrednio przyjęło anachorecką doktrynę ewagriańską. Natomiast źródła teologii duchowości bizantyjskiej szerzej przejęły doktrynę ewagriańską za pośrednictwem Jana Klimaka z Synaju.